Hm Entri kedua dan tanpa imej imej comel dapat ditepek di sini.
Dah berapa minggu mula sekolah? Alhamdulillah setakat ni buku semua hantar homework semua siap. Berdua saja dalam rumah ditinggalkan ayah. Ayah, kami rindu ayah. Jangan lupa call kami kat sini tanya makan apa minum apa tidur pukul berapa tengah buat apa k? Kami tunggu ni.
Hm nampak tu? Intro benda merapu memang kasi saya lah. Sekali dapat idea macam bah menaip laju gila mak ai. Tapi kalau takda idea memang senyap pikir sejam dua nak tulis apa. Ye tak blogger?
Hai, saya Fatin. Hm ok saya gila.
Saya fikir bila masuk tahun baru mungkin ada teransefomasi <---- pencabulan bahasa ni. Transformasi ye anak anak. Serius saya fikir mungkin ada transformasi ke arah baik. Alhamdulillah ada yang berubah ke arah baik. Ye ada, bukan tak ada langsung k. Hm tp tu lah kan. Tu lah, yang itu tu. Haaa yang tu lah. Ish, betul lah yang tu. Haa yelah itu lah. K diam.
Saya rasa diabaikan. Sorry Firdaus. Saya harus jugak cakap ini benda sebab saya tak boleh tahan. Sebab saya taknak cakap dalam message nanti kita mesti gaduh rancak gila pig kan? Saya taknak gaduh dengan awak sebab hati saya ni rasa sayang kat awak. Eh betul ke ayat? Hati rasa sayang? Tak fatin. Awak yang rasa perasaan sayang tu.
Awak kerja, saya sekolah. Hm kecil lagi rupanya saya ni. Kadang kadang orang tanya bila saya nak besar, saya jawab esok. Padahal esoknya besar tu jugak kan. Tak da beza pun. Dan saya masih macam tu, buat kering tambah bodoh tambah biul lagi.
Hm awak, masa kita dah tak macam dulu. Saya tak pasti kalau saya memahami awak atau tak. Saya tak pasti saya dah lakukan yang terbaik atau tak. Saya cuba bersikap professional. Aneh kan? Budak kecil macam saya boleh berlaku professional? Boleh ke? Boleh kot? Hm. Maaf
Tapi awak, kadang kadang saya rasa saya sorang. Saya rasa awak jauh. Saya rasa awak lari dari saya. Sedih tahu? Nangis sikit. Apa? Taknak? Nangis cepat kalau tak saya tampar.
Saya mintak maaf k awak sebab saya masih tak boleh faham awak. Saya tahu, seharusnya saya faham masa kita terhad. Dunia kita lain. Peringkat kita berbeza. Awak dah dewasa. Saya? Oh saya masih budak sekolah. Tapi macam mana pun awak, saya tetap cuba bahagikan masa untuk awak. Saya tetap pastikan yang kemarin, hari ni, esok dan selamanya saya masih ada untuk awak. Awak tahu tak, saya pun harap macam tu jugak :')
Hm saya rindu. Ya saya rindu. K saya malu sebab terpaksa express kat sini. Tapi takpa, demi awak saya sanggup. Saya rindu awak yang dulu, saya rindu kita yang dulu. Manusia berubah kan sayang? Tapi saya tahu. Awak pun dah cuba yang terbaik kan? Awak dah cuba.
Bila saya fikir, ----->wah hebat kan bila saya cakap ceni? rasa ohsem pulak. HAHAHA. Bila saya fikir balik, saya tahuuuuuu. Ya saya tahu saya tak sepatutnya cakap macam ni. Tapi awak, tolong biar saya cakap macam ni. Sekali ja k awak? Sekali jaaaaa.
Saya nak awak tahu, saya tunggu awak. Saya ada kat sini, sebelah awak. Saya ada di belakang awak. Saya sentiasa sokong awak. Saya ada dengan awak k. Saya kat mana ja yang awak ada. Awak tak pernah hilang saya k.
Satu ja awak yang saya nak minta. Tolongggggg sangat jaga hati saya yang awak dah ambik tu. See? Sekarang saya dah takda hati. Semua awak punya pasal lah. Awak lah yang curi. Tolong jaga hati saya tu k? Saya susah nak bagi hati saya dekat orang sekarang ni. Tapi awak bertuah sebab awak dapat hati saya tu.
Sedar tak sedar, dah banyak benda merapu pelik yang saya taip. Kolam air dekat mata ni pun dah galak. Aku cepuk jugak kang. Kalau pecah kolam air ni, hujan lah rumah saya. Huhu. K saya harap awak baca ni. Kbyeee
No comments:
Post a Comment